Als oud-bewoner van Nederlands-Indië ben ik me bewust van de nieuwe spelling, in het Indonesisch. In 2007 beklom ik de bekende berg Tangkuban Perahu, die ik zeventig jaar eerder al kende, maar als Tangkoeban Prahoe, in het Maleis. Deze naam lezen jullie nu dan ook omdat ik een gebeurtenis ga vertellen die dateert uit de tijd dat hij zo heette.
In tegenstelling tot mijn vorige post, Wraakneming van een Eiland, berust deze legende wél op het «ware» ontstaan van deze top.
+ – +
De Koningin dezer streken, Dajang Soembi, had een zoon, Sangkoeriang geheten; deze prins was door Indra en Brahma begiftigd met allerlei heldhaftige eigenschappen. Eenmaal twistten moeder en zoon, en de koningin trof de prins met een wapen op het hoofd en sloeg hem een wond. Toornig en treurig verliet Sangkoeriang de kraton, zwierf door heel Java en veroverde grote delen van het eiland.
Heimwee dreef hem terug naar het Westen; daar ontmoette hij een zeer schone vrouw die door haar echtgenoot was verstoten, en zij raakten op elkaar verliefd. Op een middag streelde de vrouw de jongere man over het hoofd, en ontdekte een litteken dat zij tot haar ontsteltenis herkende als dat van de wond die zij Sangkoeriang jaren geleden had toegebracht. Natuurlijk was zij te beschaamd om zich als zijn moeder bekend te maken. Maar het was duidelijk dat aan de romance een einde moest komen. Om het voorgenomen huwelijk te beletten, bedacht ze een list: zij eiste van Sangkoeriang als bewijs van zijn liefde, dat hij diezelfde nacht een dam zou bouwen waardoor de Tjitaroem de hoogvlakte van Bandoeng zou overstromen, en dat hij haar met een prauw zou komen bezoeken.
Sangkoeriang riep zijn goden te hulp; zij bouwden een prauw en legden een formidabele dam aan, die de loop van de rivier bedwong en de hoogvlakte liet onderlopen. Toen Dajang Soembi vanaf de top van de berg de prauw steeds meer zag stijgen, smeekte zij Brahma om hulp. Brahma wendde al zijn macht aan om de dam te ondermijnen, en nog voordat het water tot de verblijfplaats van Dajang Soembi was gekomen, begon het terug te stromen in de bedding. De prauw sloeg om en de bruid, van smart en spijt overstelpt, stortte zich in de vloed en verdronk samen met haar zoon-minnaar en de meevarenden. Door de woeste golven werd de prauw tegen de berg geslagen en bleef met de kiel omhoog op de top liggen.
& & &
Bij toeval kom ik hier weer eens lezen.
Ik kijk uit naar meer van dit soort verhalen.
Vriendelijke groet,
Me gustaMe gusta
Over toeval gesproken Rob, al sinds een paar dagen wil ik dit (deze??) blog weer leven inblazen. Dank voor de aanmoediging!
.-
Me gustaLe gusta a 1 persona
Heel goed geschreven, Dick. Een beetje late reactie maar niet minder gemeend…. tot gauw.
Me gustaMe gusta
Fijn om van je te horen Joyce! Wat is laat? Wanneer je laat weten iets met genoegen te hebben gelezen, ben je nooit over tijd. Elke keer dat ik een commentaar ontvang, vind ik dit blog onderbezet; zal blijven zoeken naar artikelen, en desnoods eigen verzinsels publiceren. Mijn kleine publiek is geduldig…
Me gustaMe gusta
Wat een mooi verhaal! Heerlijk die sages.
Wat is een prauw?
Me gustaMe gusta
Elke reactie is welkom, vooral wanneer hij op zijn beurt een commentaar of een antwoord uitlokt. In dit geval dubbel omdat ik de vraag niet verwachtte. Nam gewoon aan dat dit een van de woorden was die weliswaar uit het Maleis komen maar die in het Nederlands zijn ingeburgerd. In dit geval stamt het af van prahoe, een meestal klein en smal vaartuig.
Wikipedia zegt ervan dat het wordt gebruikt om eenvoudige vaartuigen in ontwikkelingslanden mee aan te duiden.
.-
Me gustaLe gusta a 1 persona
Ahaa, eerst dacht ik typefoutje, zal wel pauw zijn. Maar bij de tweede natuurlijk niet meer.
Me gustaMe gusta
Een mooi en sterk verhaal dat zomaar, zeker gezien de interventies van de goden, in de oud Griekse traditie zou kunnen meedraaien. Erg leuk.
Ik ben er dus weer na een paar maanden van ziek zijn (ventrikulaire hartritmestoornissen) en in feite gered door de hedendaagse techniek. Ik mag nu met een ICD door het leven. Enfin, maar niet te lang over doorbomen. Ik probeer de draad weer wat structureel op te pakken.
Me gustaLe gusta a 1 persona
ja sagen en verhalen zijn vaak triest maar ook mooie verhalen
waar en of niet waar , mooi zijn ze altijd
en zo zullen er meerdere plekken op aarde een naam verkregen hebben
de broer van uw schoonzoon
had geluk bij een ongeluk , anders had de vriend moeten komen werken
bij mijn collega was het een wondje en het weten van het hebben van suikerziekte
geniet de dag
Me gustaLe gusta a 1 persona
Een treurig maar ook mooi verhaal.
Vriendelijke groet,
Me gustaLe gusta a 1 persona
Wat een smart. Wel een mooi verhaal.
Me gustaMe gusta
Toevallig twee tragedies achter elkaar. In vorige posten kun je vrolijker vertelses lezen.
Dank voor je commentaar, Mariet!
Me gustaMe gusta